
Ik maak me wel eens zorgen om het leiderschap in ons land en om mij heen. Een leider is voor mij iemand die kan inspireren en een droom heeft, en bij leiders horen ook volgers. Het gebeurt niet vaak dat de mensen die ons moeten inspireren (Yes we can!) dat ook doen. Inspiratie komt namelijk zelden van mensen die in een positie zijn gegroeid (managers, politici), maar van mensen die ondernemen. Ondernemers hebben een droom en jagen deze droom na, ongeacht de mening van anderen. De Steve Jobs’s en Richard Branson’s van deze wereld, zeg maar.
Wat ik veel zie bij mijn (hoogopgeleide) peers is een zwaar gebrek aan dit soort leiderschap. Het is geen verwijt, maar het lijkt net alsof het er gewoon niet is. Veel leeftijdsgenoten doen maar gewoon mee met de grote massa en lijken geen eigen keuzes meer te maken (wellicht vanwege keuzestress). Ze laten zich leiden door wat anderen belangrijk (lijken te) vinden. Ze willen niet opvallen, terwijl ze stiekem allemaal wel een droom hebben. Ze hebben die droom alleen nog niet gevonden.
Laatst sprak ik met iemand dat het zonde is dat ik nu pas mijn eigen droom ga ontdekken. Ze verklaarde me voor gek. “Je bent er juist al heel vroeg bij!” Ze komt ook mensen tegen van 50 die hun droom nog willen zoeken. En dan is het al bijna te laat om die ook te verwezenlijken. Mijn punt was niet dat ik te laat ben, maar wel dat het ruim 25 jaar moet duren voor je aan je eigen droom kunt gaan werken. De jaren daarvoor moet je maar gewoon doen wat er van je wordt verwacht.
En veel mensen komen daar niet meer uit. Ze blijven extrinsiek gemotiveerd. Door de vele keuzes die gemaakt kunnen worden, maken we zelf geen keuzes meer. Het is niet meer te overzien. We laten onze keuzes maken door de grote bedrijven. Helaas. Daarom hebben ze ook allemaal een iPhone (wacht even met oordelen!). Veel mensen willen die telefoon omdat deze gewoon perfect bij ze past (niets mis mee!), maar de grootste groep wil de telefoon, omdat deze een bepaald imago meegeeft. Ze laten zich een leven dicteren door Apple. Good for Apple, not so good for you… En zo gaat het met nog veel meer merken. We zijn gestopt met nadenken, maar vinden ondertussen dat we heel autonoom zijn.
Wat is er dan voor nodig om deze jongere generaties wakker te laten worden, om vervolgens een échte droom te dromen? Dit is namelijk wel de groep die onze samenleving moet gaan trekken. Onze toekomstige leiders. En eigenlijk zijn ze volgers (geworden) die in een positie gestopt waar ze moeten leiden. En dat leidt niet tot inspiratie. Inspiratie komt van onderaf en van binnenuit. Eigenlijk zou het verplicht moeten worden voor elke jongere om tijdens de twintiger jaren een sabbatical te houden om eens goed het leven te overdenken. Je mag gaan reizen, je mag gaan experimenteren. Whatever you want. Als je aan het einde van deze tijd er maar achter komt waar je naartoe wil. Niks zweverigs, gewoon er achter komen waar je goed in bent en andere mensen mee inspireren.
En terwijl we dat doen, moeten we proberen ook al op jongere leeftijd de toekomstig leiders er uit te pikken. Hoe je dat doet? Het zijn vaak de kinderen die worden geremd in hun ontwikkeling. Het boeit ze allemaal niet heel veel, ze willen harder dan de rest, ze komen met eigen ideeen, ze proberen op te vallen. Allemaal afwijkend gedrag op onze scholen, maar dat is wel het gedrag dat nodig is om vooruit te komen en te inspireren! Op school leren we alles, behalve wie we zelf zijn. Er zijn uiteraard heel veel mensen die nooit in staat zullen zijn om echt leiderschap te vertonen (gedurende langere periode), het zijn de geboren volgers. Maar we moeten niet proberen van alle mensen volgers te maken. Begin met het testen van leiderschap en je komt er vanzelf achter of iemand een volger of een leider is. Andersom werkt het helaas niet…
Mijn doel is daarom om het potentieel van mensen en organisaties te benutten. En dat kunnen we voor elkaar krijgen, maar dan moet er wel een spiegel worden voorgehouden. Zorg ervoor dat mensen er achter komen wie ze echt zijn. Diep van binnen. Niet van buiten! En boven het maaiveld!
Vind ik leuk:
Like Laden...
Read Full Post »