De slavernij is inmiddels al zo’n 150 jaar in de ban, maar het is tijd voor een nieuwe taboedoorbreking: de werknemerij. Want eigenlijk is het een vorm van moderne slavernij. Alleen wel tegen (soms riante) betaling en je hebt (enige) vrijheid om naar een andere slavendrijver te gaan.
Het is niet voor niets dat steeds meer mensen eieren voor hun geld kiezen en op eigen benen gaan staan. Ze slaan het juk van zich af en doen waar ze zelf zin in hebben. Enig nadeel: de klant is nog veel harder en heeft nog minder medelijden.
Tijd om de termen te veranderen: niet werkgever en werknemer, maar werkaanbieder en werkvrager. Want daar draait het om: afstemming van vraag en aanbod. Vrijblijvend, maar liefst zo optimaal mogelijk.