Och, wat zijn we de afgelopen jaren toch druk bezig geweest met het ambtenaartje pesten. Aan de ene kant verzinnen we met elkaar steeds meer regeltjes om te handhaven en aan de andere kant vinden we ook dat de overheid een stapje terug moet doen. Het klinkt niet alleen tegenstrijdig, het is ook tegenstrijdig. Het is slim om te zeggen dat de burger teveel betaalt voor teveel ambtenaren, want daarmee ontvang je als politicus per definitie applaus. Niet terecht, maar daar lijken de meeste politici zich niet druk om te maken.
Dat is m.i. ook het verschil tussen links en rechts in het politieke spectrum: links gaat om gelijk hebben, rechts gaat om gelijk krijgen. En die houden elkaar gelukkig vaak in balans. Het gekke is alleen wel dat bij dit soort symboolpolitiek zelfs links vaak gelijk wil krijgen. Iedereen wil dat er minder ambtenaren komen. En liever vandaag dan morgen.
Maar waar maken we ons echt druk om? Het gaat eigenlijk om twee stromingen: De provincies aan de ene kant en de overige ambtenaren aan de andere kant. Iedereen lijkt het er over eens dat de provincies moeten worden opgeheven, maar als buitenstaander is dat makkelijk praten.
Een overzichtje van het aantal ambtenaren per sector:
Het aantal werknemers per sector:
| Onderwijs en wetenschappen | 512.000 |
| Gemeenten | 177.000 |
| Rijk | 124.000 |
| Defensie | 69.000 |
| Politie | 65.000 |
| Provincies | 13.000 |
| Waterschappen | 10.000 |
| Rechterlijke macht | 4.000 |
Het kan aan mij liggen, maar volgens mij is de grote winst niet bij de provincies te halen als er zowel bij de gemeenten als bij het Rijk meer dan tien keer zoveel mensen werken. Wellicht kan er worden nagedacht over het verlichten van de bestuurlijke druk van provincies, maar de uitvoerende taken zijn lastig ergens anders neer te leggen. Bovendien houden de provincies de gemeeenten en het Rijk in evenwicht.
Daarnaast gaat het om het aantal ambtenaren in het algemeen. Binnen een paar jaar worden hemel en aarde bewogen om opnieuw te kijken waar de tienduizenden ambtenaren er uit moeten. Dit wordt al jaren gezegd, maar tot nu toe komt er weinig van terecht. Als het Rijk zelf de spelregels maakt, zullen ze tenslotte niet in hun eigen vingers snijden. Daarnaast is het zo dat de oudere werknemers niet mogen worden ontslagen, waardoor juist de jongeren (first in, first out) het veld moeten ruimen.
Het gaat er om dat er enkel wordt gekeken naar de dichtstbij zijnde verkiezingen en de stemmen die kunnen worden getrokken. Als er iets verder zou worden gekeken zouden de meeste politieke partijen zich realiseren dat die mensen vanzelf met natuurlijk verloop vertrekken. Ze gaan namelijk met pensioen! En dat duurt niet lang meer en het kost ons verder niets (op de pensioenkosten na)! Wat een prachtig idee.
Het zou veel mooier zijn als het geld dat nu wordt uitgetrokken om te bezuinigen wordt gebruikt voor kennisoverdracht van de mensen die straks met pensioen gaan. Dat levert ook een betere werksfeer op. Daarnaast kan het geld beter worden gebruikt om een overheid neer te zetten die straks nog steeds bestendig is. Een overheid die ook kan voortleven zonder de mensen die er al 30 jaar werken en optimaal kan dienen voor ons als burger.
En nu gaan we afwachten of ik niet alleen gelijk heb, maar ook gelijk ga krijgen!
Supermanagement 