Bijna elke organisatie heeft er last van. Mensen die iets zeggen of beloven en er vervolgens voor weglopen. Heel vervelend, iedereen heeft er wel eens mee te maken. Maar wat doe je er aan?
Heel weinig. Als je in een notitie schrijft dat afspraak is afspraak van belang is, moet je niet verwachten dat het ook ineens gaat gebeuren. Dit is duidelijk óf cultureel óf individueel bepaald. En toch proberen de meeste managers via de beleidsroute dit voor elkaar te krijgen.
Cultuur veranderen is verdomd lastig, zoniet onmogelijk. En dan duurt het jaren voordat je resultaat ziet. En het komt er toch op neer dat je toch met mensen aan de slag moet. Via papier kom je met dit soort kwesties niet ver. Je kunt mensen er op aanspreken, maar dat biedt geen enkele garantie dat het de volgende keer niet meer gebeurt. Op de één of andere manier moet je de angel er uit halen: ga met de persoon in gesprek waarom het niet lukt. Wellicht is het tijdelijk, wellicht is het iets in de persoon zelf. Maar ga wel in gesprek.
Dan is de combinatie wellicht het beste: zorg dat de mensen met elkaar in gesprek komen en samen een nieuwe cultuur crëeren. Ze moeten zelf inzien waarom het van belang is.
En dan hebben wij in ons kikkerlandje eigenlijk nog weinig te zeuren. In de meeste landen zuidelijk van ons hoef je helemaal nergens op te rekenen. Wellicht dat dit de reden is waarom we er zoveel belang aan hechten. Bij ons gaat het werk toch net iets rationeler dan in de rest van de wereld. En dat zou best wel eens de reden kunnen zijn dat wij zo welvarend zijn.
Plaats een reactie